Stracone dusze

"Spieszmy sie kochać ludzi....

Nie mogę
cię widywać,
skradać twych pocałunków,
przytulić się gdy noc zimna,
patrzyć ci w oczy,
czuć twego zapachu,
czekać na ciebie z obiadem,
szeptać do twego ucha KOCHAM...

Mogę
siedzieć w pustym domu,
chodzić na zakupy sama,
jeść sama przy stole,
patrzeć na twoją fotografie,
mówić sama do siebie,
sama tańczyć walca,
sama płakać...

Mogę
iść na twój grób,
pomodlić się,
i zapalić świece,
w której promyk będzie świecił
aż się nie wypali,
lub jeśli ktoś go nie zgasi...
Tak jak Bóg zgasił twoje życie...
Wziął sobie twoją dusze,
a mi pozostawił zimne ciało...

Ty byłeś, w jednej chwili Cię zabrakło
Ja jestem, jutro może mnie nie być...

..tak szybko odchodzą..."

autor

Pavla

Napisany: 2004-11-02 Dodano: 2004-11-02 16:44:16

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie