Strefa pamięci
długa taśma złudzeń
przesuwa wytłoczone marzenia
bez nadzienia ani polewy
w odległe zakamarki umysłu
podąża szarymi korytarzami
w stronę świetlnego punktu
wymazuje z pamięci wspomnienia
pozostawiając czarną dziurę
i pustą przestrzeń ciszy
na deptaku tętniącym życiem wczoraj
a dzisiaj samotnością po granice czasu
teoria chaosu – wyblakła
zatraciła poczucie wartości
bo tęsknota w kolorze nadziei
biegnie z bukietem czerwonych róż
do Ciebie
11.07 – 12.07.2012.
autor
kazap
Dodano: 2013-05-31 09:43:11
Ten wiersz przeczytano 2304 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (32)
Panie Karolu, może do mnie też już biegnie...
Dał mi Pan nadzieję.
Pozdrawiam
Refleksja z nadzieją w tle- świetnie!
Pozdrawiam serdecznie:)
mariat - jak najbardziej tak - dziękuje za zwrócenie
uwagi - oczywista - oczywistość poprawione -
pozdrawiam
w 5 wersie wyrzuciłabym "długimi" i git. dlatego, że
już w pierwszym jest taki wyraz.
Tam, gdzie coś się dzieje, nie ma miejsca na
wspomnienia - trzeba tam być... i czuć! Fajne!
Pozdrawiam :)
Lubię takie wiersze jak ten - zakamarki umysłu,
mroczne korytarze - i na końcu element nadziei.
Ciekawa refleksja.
Pozdrawiam panie Karolu, mam nadzieję że zdrowie panu
dopisuje. :))+
Gdy się nadzieja rodzi z tęsknoty, z bukietem kwiatów
w zaloty! Pozdrawiam!
Ładnie, z nadzieją. Pozdrawiam
Nostalgicznie i ładnie...pozdrawiam:)
samotność z nutką smutku a... w tle piękna nadzieja
pozdrawiam:-)
Nadzieja zawsze jest
a te róże tez bym chciała dostawać
w dowód miłosci:)
pozdrawiam Karolu:)
Niech zwycięży nadzieja. Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam
Pięknie o tęsknocie z nadzieją w tle:)))
Tęsknota w kolorze nadziei! piękne metafory!
Pozdrawiam Karolu! miłego dnia:)
Ladnie.Z przyjemnoscia przeczytalam.
Pozdrawiam:)