...strumyk …życia***
Siedziało dziewczę
Gdzieś przy strumyku.
Myślało o miłości
I jej dotyku.
Woda płynęła,
Cicho szeptała:
Będziesz ty na nią
Jeszcze czekała.
Siedziało samotnie
Daleko od ludzi.
Zadrżało serce,
Nieufność się budzi.
Strumyk w dal płynie,
Zatacza zakole.
Kiedy przybędziesz
Mój ty sokole?
Tulą się w wodzie
Żółte kaczeńce
Wciąż marzy skrycie
Serce dziewczęce
By poznać miłość
Poczuć jej smak.
To takie zwyczajne,
Każdemu jej brak.
Płynie w dal strumyk
Przez serca…dotyk
Nie minie i twego
Serduszka miłego.
justyn
Komentarze (9)
ciekawe rymy ,słowa ogólnie brawo...
miłość przypłynie jak strumyk rwący...zatopi serduszko
w miłości gorącej...jak zwykle ładnie Twoje rymy..
Bardzo dobry wiersz...krótkie wersy, dobre rymy - to
sprawia, że tak dobrze się go czyta...w sumie to
raczej reguła przy Twoich wierszach :)
Optymistyczny, pełen ciepła wiersz o miłości.
Zgrabniutki, pełen wiary. Jak wszystkie twoje:)))))
No tak,milosc spotka kazdego.Trzeba tylko ją zauwazyc
w odpowiednim momencie by nie poplynela dalej.Zgrabnie
napisane.
Sympatyczne słowa i proste rymy nadają takiego
swojskiego uroku. Jeśli chodzi o formę ja bym
wydłużyła wersy i tym samym zmniejszyła ilość zwrotek
ale i tak czyta się bardzo płynnie.
...coś bym zmieniła w tych ostatnich dwóch
linijkach..jakoś tak...Wiersz lekko sentymentalny,ale
jakże słodko go się czyta.Miłość temat bez
końca.....:>
Milosc byla, jest i bedzie. Tylko po poznaniu jej
uroków czasem nie chce sie jej juz od nikogo wiecej...
Wiersz pelen uroku i z optymistycznym zakonczeniem...
Pieknie jak miłe twe słowa tak pewnie kazda na taką
miłość gotowa .Bardzo romantyczny i tak ciepły
rozmarzyłam się sama .