Suche łzy
Zapomnieć, zatrzeć ostre kształty,
które kaleczą niczym noże.
Spłacając długi i ryczałty
zerwać łańcuchy i obroże.
Myśli mgłą ranną odór trupi
otacza niczym okryjbieda
tutaj, gdzie co chcesz można kupić,
gdyż w końcu wszystko jest na sprzedaż.
Przywrócić światła blask w tunelu
i srebrnym nabrać je czerpakiem.
Rząd cyfr odnowić w swym peselu,
nadzieje jednak płonne jakieś.
Żal przebił serce smutku szpilą,
dziś za nie nie da nikt dukata,
wszak w świecie mniej mnie z każdą
chwilą
i we mnie coraz mniej jest świata.
Od liczby Stwórców łapie trwoga,
choć to zapewne jest błazeństwo,
gdyż każdy tworzy sobie Boga
na własny zysk i podobieństwo.
Autorytetów lista zmięta.
Ktoś burzy spokój w głowach dzieci,
a one cierpią już w odmętach
i idą na dno w matni sieci.
Kanon to nuda słychać wokół
choć to stwierdzenie dość brutalne,
lecz walka z nim jest solą w oku,
gdyż normy dziś są nienormalne.
A może zasnąć, by nie myśleć
że coraz bliżej jest do mety.
Licząc, że cudny sen się wyśni
bez nienawiści i wendety.
Trudno odnaleźć mi otuchę
i nie wiem w którą mam pójść drogę.
A łzy wciąż kapią dziwnie suche
i uderzają o podłogę.
Gminny Poeta
Komentarze (10)
Czy ktoś jest w stanie zatrzymać karuzelę zła, myślę,
że coraz więcej osób na nią wsiada, wirują, tracąc
sens i cel życia,
wspaniały wiersz,
skłania do refleksji,
pozdrawiam serdecznie:)
Najlepiej się odciąć od tego wszystkiego albo wrzucić
na dystans...ja odwiedziłam bibliotekę i zrobiłam
trochę zapasu do czytania...pozdrawiam GP.
Jeśli pojawiają się jakieś problemy, które
niekoniecznie trzeba rozwiązać właśnie w tej
sekundzie, to sen jest bardzo dobrym wyjściem.
Następnego dnia człowiek znacznie mniej nerwowo i z
większym dystansem patrzy na swój kłopot. I podejmuje
mądrzejsze decyzje.
Jest zresztą uzasadniona nadzieja, że problem sam
zniknie. Teraz, kiedy wszystko idzie ku normalności...
Widzę tylko jedno rozwiązanie - separować się od tych
idiotyzmów.
Nie oglądać, nie słuchać, nie czytać.
Niby jestem za tym zaśnięciem, ale świadomość że się
czlowiek obudzi a tu jeszcze większa ...... mnie
przeraża
Sieć to pojęcie ogólni zrozumiałe i nie chodzi tu o
konkretną ideologię lecz o bezkrytyczne łyknie
wszelkich bzdetów które owa sieć oferuje w nadmiarze.
Po prostu ot takie zależnie mózgów które z uporem
żądają nowych bezużytecznych informacji które służą
głównie indoktrynacji i uzależnieniu. Za mojej
młodości trzeba się było uczyć pamięciowe i pomagać
rodzicom a dziś produkuje się zastępy tępaków którzy
jedynie wiedzą gdzie szukać i za których myśli sieć
odsuwając im co smaczniejsze kąski. Ale wracając do
mojej młodości nie koniecznie zawsze było słodko
jednak jakoś nie potrzeba był aż tylu specjalnych
psychiatrów dla dzieci. Nikt nikomu w psychice nie
mieszał wmawiając mu że płeć to rzecz płynna. W Anglii
w zeszłym roku liczba osób które deklarują problem z
jej przyjęciem wzrosła o 4000%. Jednocześnie naukowcy
stwierdzili że nie jest to problem medyczny a
społeczny. Co ciekawe jak wynika z wywiadu który
udzielił prof Lew Starowicz liczba osób próbujących
powrócić już po zabiegu chirurgiczny do pierwotnej
płci wzrasta w podobnym tempie. To tyle. Pozdrawiam z
uśmiechem:))
czy źródło "matni sieci"
autor już wykrył? odnalazł?
określił przynależność ideologiczną?
bo sam z chęcią bym owe źródło
ukrócił unicestwił!
z pozdrowieniem
Odpowiem Ci dzisiejszą moją rymowanką:
Gdzieś tam, w mas-mediach, w polityce,
padają gromy, błyskawice,
a u nas ciepło i przytulnie.
Nasz dom jak arka, wszyscy wspólnie
bez bufonady i bez ściemy
wspieramy się i szanujemy.
Umiemy mówić „nie, dziękuję”
do tego czym nas świat częstuje.
Ostoją przed zalewem nowoczesności powinna być
rodzina.
Takie łzy to niemy krzyk niemożności. Pozdrawiam
serdecznie z podobaniem:)
Myślę sobie, że to wiersz przepełniony refleksjami na
temat współczesnego świata, gdzie poszukiwanie sensu i
nadziei jest trudne. Porusza tematy związane z utratą
wartości, nietypowymi normami społecznymi oraz
konfliktem między tradycją a nowoczesnością, wyrażając
przy pragnienie znalezienia ulgi i spokoju we śnie.
(+)