Swego czasu

Pięknie miechu, upływ czasu jest nieunikniony, ale jak
trafnie ujęty.

Czas jakby w twoich wersach powtórzył swój czaso-okres
dziekuje....pozdrawiam...

"Marzenia nam śmiało w ogrodach rosły/
Świat był tak olbrzymi ale i taki prosty" - za życiową
głębię ujętą prostymi słowami chylę czoła :)

Nie wiem co napisać..Zadumałam się nad szczęśliwymi
latami dzieciństwa gdy "świat był tak olbrzymi ale i
taki prosty"

Piękny wiersz,pozdrawiam.

Swego czasu świat wyglądał zupełnie inaczej, wszystko
było prostrze i bardziej kolorowe...dobra przenosnia w
czasie

Sentymentalne wspomnienie o czasach szkolnych. Ciekawe
czym byłeś, diabełkiem, czy aniołkiem?

Niezwykły zabieg zastosowałeś, sprawił, że się
zadumałem... Również i nad tym, kto był tej szkoły
dyrektorem... Moim zdaniem czas. Wiersz przez to stał
mi się jeszcze bardziej wymowny i czytelny. (Ale to
moja interpretacja). Dobry, skłania tak czy tak do
przemyśleń. Pozdrawiam.

subtelnie,brawo! pozdrawiam :)

Bardzo ładnie, z nutkami sentymentu.Zawsze chętnie
czytam Twoje wiersze:)))

myślę że jest nadal prosty tylko ludzie odeszli od
natury i siebie takiego jakim jest bo warto czasem
też posłuchać co mówią pszczoły zagadka społeczeństwo
zorganizowane Takie refleksje po przeczytaniu pięknego
wiersza w sposób bezpośredni i dobrze napisanego Plus
Pozdrawiam:)

ciekawa przenośnia, wspomnienie dzieciństwa, tak to
odczytałam, pozdrawiam :)

Kiedy Pan Bóg chodził do szkoły , to był z niego
szkrab wesoły... jak miło miechu znów cie tutaj
zobaczyc i poczytac ...