O swej samotności
"O swej samotności".
26.03.2013r. Wtorek 10:10:00
I
Sam trwam w samotności tak powoli,
A ma myśl płynie na przód jak łza pełna
soli.
Swój ból wraz z sobą wszędzie wożę,
Ale mi o to wielkich starań o Miłość
dołożę.
I I
Huczę, w płaczu buczę jakże powoli
Ty myśl i mów o mnie co chcesz dowoli,
Ale wiedz, że me serce mocno boli,
Gdy Ty piętnujesz mnie wedle swej woli.
III
Me serce wrze w uporze,
Może pojedziemy wspólnie nad morze,
Ale ja się nigdy nie upokorzę
I nigdy Tobie krzywdy nie wyrządzę.
IV
Ja może śnie,
I niemrawo lśnię,
Ale czy w nicy, czy we dnie
Wiedz, że chcę być przy Tobie.
V
Mnogość cierpień dosięga mego ciała,
A Ty coś o mnie myślała?
Wiem, że słodkie bywa pragnienie,
Ale ja nie wiem, co to jest spełnienie.
VI
Ma dusza chce się uwolnić
I chce w czystości żyć,
Ty mądrością wypełniona jesteś cała
I Dziękuję, żeś mnie nie zaszablonowała.
VII
Powoli coś we mnie dojrzeje,
Powoli czuję jak szaleję.
Ja w swych marzeniach wciąż jadę,
Może do Ciebie przyjadę.
VIII
Mam pewne złudzenie,
Że ziści się me pragnienie,
Ty me olśnienie,
Ty me natchnienie.
Komentarze (3)
Krzysztofie, a co Ci się podoba?
Nie podoba mi się.
... i wiersza zakończenie. Amen.
,, na przód ,, - popraw: naprzód