Świat się kończy, prawda smutna...
Świat się kończy, prawda smutna,
Czy doczekam teraz jutra,
Dziś decyzja ma zapadnąć,
Co wybiorę? Trudno zgadnąć...
Sam już nie wiem co mam zrobić,
Od dna się nie mogę odbić,
Więc co robić? Znikąd rady,
Nie ma zalet, same wady...
Walczyć z życiem, czy się poddać,
Trzymać szansę czy ją oddać,
Gdzie ratunku szukać mam,
Skoro jestem tutaj sam...
Kończę już te przemyślenia,
Skończyć też dziś dar istnienia,
Gdzie są teraz odpowiedzi,
Bóg dziś znów mnie nie odwiedził...
Komentarze (3)
Tyle smutku i jęk zawodu usłyszeć nawet można.
Człowiek nie jest ideałem, ale taki znowu najgorszy
też nie jest ;)
smutny, jednak rytmicznie i ciekawie napisany.
smutny wiersz, ale chyba nie tak tragicznie, człowiek
ma też zalety, a ze brak odpowiedzi na te pytania to
rzecz naturalna, takie jest życie