ŚWIATŁO

wszyscy potrzebujemy światła
potrzebujemy błysku jego złotych zębów
potrzebujemy naturalnego kruszcu
wokół nadgarstków, szyi i palców
lśniącego sznura
i niewygodnych duszności


wszyscy potrzebujemy światła
rozbudzonego wulkanu
zalewającego nocne śmierci


pogrzebacza
trącającego nas jak zwęglone kawałki
zgrzytające iskrami
w palenisku dniejącego horyzontu


potrzebujemy światła
jego wiedzy o nas
zdradzonej widokiem


potrzebujemy tak mocno jak trawa
(nie jesteśmy lepsi od trawy…)
choć nie tylko bez niego
ale i w nim żółkniemy


i choć boli nas jego bliskość
i wymyślamy kolejne preparaty ochronne
to nie możemy powstrzymać się
wychodzimy naprzeciw z odsłoniętymi twarzami


nadzy
pozwalamy się dotykać
molestować


bo wszyscy potrzebujemy światła
nawet cienie
go pragną
żeby się urodzić


choć jego bladej obecności


chcą trzymać go za rękę
przynajmniej za jedną, za palec
choćby świecy


potem potrzebują go nadal
żeby w ogóle się poruszać

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2007-09-12 21:46:17

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie