Świątynia

pięknie;

Pięknie z wiarą

Piękny wiersz o Bogu w Świątyni. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia.

Pieknie i bardzo madrze Wiersz pełen wiary
To fakt w tym miejscu osiaga się pełnie szczęścia to
oaza pokoju i dzieja się tam cuda
Pozdrawiam serdecznie :)

WN - pięknie dziękuję :) w Twojej wersji - nawet
bardziej by się rymowało, ale niech już tam sobie tak
zostanie :)

YamCitku kochany już mi, to kiedyś pisałeś, ale lubię
powtórki z rozrywki :))) pozdrawiam.

Pan Bóg tak się przechadzał (nie wiem czy się nie
powtarzam), spotkał Adama i mówi; ale mi sie udał ten
Adam...a ja? pyta Ewa - ty to jak skończysz 30 lat to
będziesz się musiała już malować

Pięknie rozszeptałaś, z wiarą, aż chciałoby się
dokończyć: "tutaj zło zginie", a nie tylko
umilknie:))))

A te barwy to witraże w słońcu :)

Pięknie, natchniony obraz stworzyłaś:)

Ładnie
Bardzo ładnie
Pozdrawiam:-)

W tym miejscu dzieją się cuda.
Pięknie napisałaś o potędze wiary.

Tam kołaczemy,chcemy się schronić
i wierzymy,że tam nas nic złego nie spotka.
Bardzo mi się podoba ten wiersz:)
Pozdrawiam

Twoje wiersze są poetycką krainą łagodności.

Dużo słońca:)

Fajnie napisany. Tą świątynią jest nasze ciało,
wystarczy go nie hańbić i zło się nie zagnieździ.
Żadne mury zbudowane przez człowieka nie dadzą
schronienia. Ale się namądrzyłam. Pozdrawiam :)

Poezja, warto czytać takie wiersze.