Powrót do domu

Przyszedł Bóg na Ziemię
w tych czasach niespokojnych
Zobaczył biedę, głód
chciwość, agresję, wojny

Posłuchał płaczu Ziemi
wciąż przesiąkniętej krwią
Płaczu niechcianych dzieci
co o swe życie drżą

Zobaczył młodą kobietę
krzyczącą coś na ulicy
Poczuł że w jej duszy
przelała się fala goryczy

Zobaczył pełny obraz
bólu, rozpaczy, żalu
Pustki i bezsilności
co niszczy nas pomału

Zasępił się Bóg nad nami:
-Tu nic się nie zmieniło.
Odkąd stąpałem po ziemi
tak wszystko jest jak było.

Tu ludzie nadal żyją
w domach z betonu, stali
Jedni pyszni i wielcy
Inni cisi i mali

lecz wszyscy sens zgubili
Zwiodła ich wolna wola
Nawet nie słyszą już Boga
choć ciągle do niech woła

To człowiek człowiekowi
zgotował taki los
Dla Boga to okrutny
najboleśniejszy cios

I tylko grupka dzieci
spostrzegła go wśród tłumu
Jeszcze patrzyli sercem
nie tylko przez szkło rozumu

Bóg je pobłogosławił
Przytulił mocno do siebie
Dla takich właśnie serc
jest pierwsze miejsce w niebie

I odszedł Bóg zadumany
co stało się z Jego światem
Ta Ziemia co była rajem
Od lat jest piekłem i katem

Gdzie teraz szukać Ciebie
Boże i jak to znieść?
Gdzie szukać Ciebie Boże
by nie dać im się zwieść.

autor

Didri

Napisany: 2020-11-01 Dodano: 2020-11-01 10:51:54

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie