Świątynia
a tak chcemy kochać
świątynia miłości zawsze pełną być musi
cóż warta gdy kwiaty jej dusi
kłamstwo i obłuda i wiara, uda
zwieść kochankę się czy nie uda
i cóż to za związek podlany goryczą
złudzeń i oszustw co krzyczą
w cierpieniach niepewności
co serca zatruwa brakiem miłości
autor
Leon.nela
Dodano: 2017-11-03 17:38:48
Ten wiersz przeczytano 1280 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
anno ,ona tam też jest tylko kapłana brak
tam gdzie nie ma szczerości nie ma świątyni miłości.
Miłość, jako świątynia o wielu komnatach-próbach, by
dojść do głównego ołtarza..
nie każdemu się uda...
serdeczności zyczę:).
Dobra refleksja Leonie,
kłamstwo i zdrada w tej świątyni
jest paskudną parą.
Pozdrawiam.