świeca
dogasa świeca pamięć płonie
roznieca iskry wspomnień
myśli marzenia w wieniec splata
rozgrzane dłonie marmur chłodzi
tańcują cienie po powiekach
czas się zatrzymał na kamieniu
(złotem wyryta data)
dogasła świeca
pamięć wciąż ogniem płonie
autor
jozalka
Dodano: 2013-10-31 07:38:04
Ten wiersz przeczytano 1748 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Piękna refleksja...
Pozdrawiam +
Zapalony znicz,
biała chryzantema
i zaduma nad mogiłą.
Nastał melancholii czas
-dlaczego tak szybko
życie przemija?
Pozdrawiam.
Piękne przemyślenia.
Pozdrawiam.
Dogasa swieca opuszczone cmentarze
tylko pamięć po Nich pozostanie
pozdrawiam:)
Stworzyłaś klimat zadumy,
druga strofa b. ładna/ja usunęłabym wers w nawiasie,
wydaje się niepotrzebnym dopowiedzeniem/
pozdrawiam:)
Dogasa świeca, milkną skronie,
pamięć wciąż w sercu płonie.
Piękny wiersz.Pozdrawiam.
Widzę w nim burze emocji, tę która wpływa do serc.
Pamięć w sercu nosimy...
Pozdrawiam serdecznie.