w świecie tysiąca kłamstw i...

chciałeś głosić
prawdę
w świecie tysiąca
kłamstw
i jednej bluzgi

nikt nie zrozumiał
gdy wygłaszałeś
tezę
o tym
by słów nie brudzić
fałszem

patrzyły w Ciebie
te dzikie oczy

brązowe
niebieskie
zielone

misjonarz
na obcej planecie

mów dalej
dalej
niech usłyszą Cię
na samym końcu

mów dalej
póki słuchają

być może
zrozumie ktoś
że prawda to nie bajka

i że nie podarujesz
im jej
jak bukiet kwiatów

bo nie ma stokrotek
ani tulipanów
ani róż nawet
co wiecznie są piękne


prawda nie więdlnie
powiedz im
no powiedz
że prawda nie więdlnie

autor

olaaa

Dodano: 2007-08-13 22:06:41

Ten wiersz przeczytano 723 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie