Świętowanie, czyli ostatnie...

Oskarowi, jego mamie i wszystkim milusińskim

Oskar z mamą dziś świętuje
dostał paczkę – pudło duże
prezenty go cieszą
kurteczkę przymierza
i ta wymarzona
z klocków lego wieża
co to ?
baśnie na dnie pudła
mama czyta
i robi się smutna
głos uwiądł jej w gardle
jak roślina w gaju
opowieść przeszywa
na wskroś duszę całą:
z pięknymi blond lokami
które jej nie cieszą
„dziewczynka z zapałkami”
owiana śnieżycą
wędruje ulicami
i szuka schronienia…
bajka to jest przecież
pana Andersena!
zgubiła za duże
trzewiki po mamie
nóżki bez bucików
ma całe zsiniałe…

Oskar zadumany
opowieści słucha
i misia przytula
tak jak on – malucha
to nic, że zabawka
trochę odłupana
najważniejsze święta
i ta obok – mama

„dziewczynka z zapałkami”
usiadła przy murze
rączki przemarznięte
i takie nieduże
iskierka siarkowa
w górę wystrzeliła
chciała rączki ogrzać
ta dziewczynka miła
w blasku światła widzi
przepiękną choinkę
stół nakryty, sianko
szczęśliwą rodzinkę
płomyk nagle gaśnie
drugi zapaliła
widzi teraz babcię
… płynie od niej siła…
wyziębiona cała
w mrozie tym, zawiei
już nie czuje ciała
cała w śnieżnej bieli
szczęśliwa nareszcie
wśród gwiazd i przestworzy
babcia ją w objęciach
do nieba prowadzi

pod murem zostało
ciało zamarznięte
wiedz dziecię – ostatnie
rozpada się serce

autor

marikarol

Napisany: 2014-01-11 Dodano: 2014-01-12 20:37:40

Ten wiersz przeczytano 2915 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Dla dzieci Okazje Boże Narodzenie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie