Świt

Świt.
Proszę powiedz, żę to nie prawa.
Że mamy jeszcze kilka chwil.
Wiem, że muszę wstać
Wrócić do szarej rzeczywistości.
Ale proszę cię jeszcze o jeden pocałunek.
Przytul mnie mocno i cofnij cas.
Jeszcze tylko raz.
Potem pójdę i będę żyć,
Tym co było zanim nastał świt.

ten wierszyk powstał dla kogoś o kim ostatnio chyba troszke za dużo myślę, a przy kim jest mi bardzo dobrze.

autor

emilka209

Napisany: 2008-07-30 Dodano: 2008-07-31 11:14:54

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie