Świt..

... istniejemy świtem w blasku naszych oczu...

Wszystko świtem sie zaczyna...

jestem stąd jak kropla spadająca do wieczności
w twoim wyobrażeniu...

przybliżam sie i oddalam, mrok już nie chroni
świt przyjmuje wszystko...

miłość istnieje a my jesteśmy jej zaprzeczeniem
w najczulszych gestach...

pocałunek wybawi nas od pustki marzeń
od ogarniającej niepewności...

piszę słowa znalezione w gwiazdach
między Venus i Marsem...

w zapomnianym zakatku świata
diabeł powiedział - dzień dobry...

wygłodniałe spojrzenie przykryte
kosmicznym pyłem gwiezdnych konstelacji...

poruszające wieczność, która staje sie sensem
by raj odnaleść w twoich ramionach...

*C*

autor

Gwiazdeczka28

Napisany: 2007-07-24 Dodano: 2007-07-24 08:18:20

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie