Świt
Już świta, a gdy obserwuję budzącą się
do życia przyrodę, widzę Ciebie. Nimfę,
zrodzona z kropel porannej rosy, nimfę
pławiącą się w promieniach porannego
słońca,
nimfę błyszcząca i piękną jak
brylancik... i zastanawiam się...
dla kogo to piękno?...
autor
Torped
Dodano: 2005-02-18 13:43:52
Ten wiersz przeczytano 384 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.