świt przyszedł za wcześnie
nv
zapomnij,
tę noc bez końca,
gdy świt przyszedł zbyt wcześnie,
pościel pachnącą namiętnością,
słowa zupełnie jak wiersze,
ust smak,
brak tchu,
dłonie tak ciepłe,
zapomnij,
zdarzyło się
choć nie miało,
i świt przyszedł za wcześnie
autor
Claudii
Dodano: 2007-10-17 14:25:43
Ten wiersz przeczytano 518 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bardzo wymowna miniaturka - "zdarzyło się, choć nie
miało"... No, ale się zdarzyło, było tak pięknie, że
nawet "świt przyszedł za wcześnie", więc szkoda
zapominać...
podoba mi się ostatni wers
"i świt przyszedł za wcześnie"
uroniłam parę łez czytając twój wiersz. Pozdrawiam