Z szacunkiem dla siebie
Strach dziś w przestrzeni, niczym wiatr
hula,
dokarmia dusze fałszywą siłą,
pragnie by wiara konała w bólach,
siejąc nienawiść, gdzie była miłość.
Trudno zaufać dziś nawet bliskim,
uczciwość płocha bywa jak zając,
a solidarność ludzką ze wszystkim,
diabli porwali, żal w zamian dając.
Za nic tradycje, za nic wartości,
te co wyssane wraz z matki mlekiem,
cynizm się stroi w pióra wolności,
by łatwiej było rządzić człowiekiem.
Świętym nie będąc, w uczciwość celuj,
czyste sumienie duchową siłą,
zacznij od siebie mój przyjacielu
i lęk co w duszy zamień na miłość.
autor
karat
Dodano: 2014-11-23 14:32:12
Ten wiersz przeczytano 1778 razy
Oddanych głosów: 54
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (56)
Szacunek można dostrzec w lustrze...Prawda? Bardzo
mądry, refleksyjny "motyl" życia, na czasie. Miłość
potrafi zło zamienić w dobro, to prawda, wystarczy
dotrzeć do niej i ją zrozumieć.Pozdrawiam i uśmiech
zostawiam :-)
Bardzo ładnx wiersz z głęboką i mądrą refleksją.
Pozdrawiam i dziękuję za kaźdą wizytę u mnie.:-)
Przepiękny z głęboka refleksją.
Pozdrawiam serdecznie.
Szacunek dla siebie to przykład szanować innych
Mądry wiersz
Cudny wiersz, kolejny Twój taki piękny.
Pozdrawiam serdecznie:)
Pieknie i madrze jak to u Ciebie karacie:)
Po przeczytaniu kilku oczywiście komentarzy i wiersza,
mogę swobodnie napisać, ze treść tekstu jest
zrozumiała dla mnie, dla takiej zwyczajnej w średnim
wieku pani:-) . Pozdrawiam autora i komentujących
ubolewających nad tym, czego nie są w stanie
zrozumieć, bo tekst jest ładny i prosty. Pozdrawiam
serdecznie
Mądre słowa.
Rozumiem.... Pozdrawiam.}
Dobry wiersz i na czasie. Pozdrawiam.
w odwróceniu więcej pokaże
niż nagość namiętności w;)
w przestrzeni jest wiara
jak odbicie lustra
tylko człowiek kit wciska
prawdę głosząc w zakłamaniu
jak samolot się rozbił
o brzozę na szycie czy jej połowie giętej jak lina
kruchością duszy nie jest
tylko ciała bez wartości
jak aparat milości w;):)
Dziękuję za /wessane/! Poprawiłem!
Dziś miłość pewnie by zwyciężyła, gdyby szablą była.
Mądry wiersz. Pozdrawiam
Napisałbym: /a solidarność ludzką, wraz z wszystkim,
diabli porwali/
oczywiście /wyssane z mlekiem matki/
w ostatniej zwrotce zrozumiałem: obierz za swój cel
uczciwość, bo siła w czystym sumieniu
i nie bój się kochać.
Dydaktyczna nuta może się nie podobać, ale wiersz
odebrałem bardzo pozytywnie i po drobnych poprawkach
uważam za udany. Pozdrawiam.