szafa

wsrod mroku,
wsrod ciszy,
jest ona.
Piekniejsza od slonca,
piekniejsza od ciszy.
Mrok zaslania jej twarz, we lzach.
Cisza zamyka jej usta.

juz nic nie mowi.

wysluchuje kroku na klatce.
Raz, dwa, raz dwa raz dwa........

Cisze przerwal zamek od drzwi.
Schowala sie do szafy, bo tylko tam byla bezpieczna...

Raz - upadek, dwa- krzyk, trzy - cisza...

co raz glosniejsze kroki,
drzwi sie otworzyly.

raz- upadek, dwa- krzyk, trzy - prosze ! cztery- cisza

autor

O niej

Dodano: 2005-04-29 21:49:57

Ten wiersz przeczytano 337 razy

Oddanych głosów: 4

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie