Szał sobotniej nocy
Niezbyt łatwo, chociaż niby prosto.
Byle by coś się działo.
Żeby było ostro.
Lecząc ducha przez ciało.
Do ucha krzyczysz. Czuję że żyje!
Już w głowie zaszumiało.
Jeszcze drinka dopijesz.
Ciągle boli, wciąż mało.
Pustka nie zgasła wrażeniami.
Nocne szaleństwo nic nie dało.
A co z twoimi marzeniami?
Chyba niewiele z nich zostało.
Brudny dotyk tęsknoty nie zabije.
No i zalewasz się łzami.
Mówisz, że tylko sznur na szyje.
Pytasz, dlaczego jesteśmy sami?
Cisza...
Idziesz pustymi ulicami.
Wszyscy zasnęli.
Disco przebrzmiało.
Komentarze (2)
...tym razem przemilczę...
Oj, disco kiedyś się kończy i trzeba wrócić do
rzeczywistości.