Szare pragnienie

Moje życie było smutne i takie szare,
Pozbawione złudzeń, jakby to było za kare.
Nie raz w głowie pomysły genialne się rodziły,
Niestety z braku gruntu, same odchodziły.
Czerwony alarm, co rana mnie ze snu budził,
A każdy człowiek gadaniem mnie nudził,
Lecz pewnego dnia ją właśnie poznałem,
Nie powinienem, ale chyba się zakochałem.
Serce z duszą za ręce się trzymają
I mówią, że u niej szans nie mają,
Bo to dziewczyna jest nie taka zwykła
I do takich ludzi jak ja nie przywykła,
Lecz byłem uparty, jak zahipnotyzowany,
Za pierwszym podejściem ze strachu schowany,
Próbowałem nadal aż mi się udało.
Teraz mogę powiedzieć wprost i śmiało,
Że ona jest kochana i wspaniała,
Aby tylko o mnie nie zapomniała.
Życie moje dzięki niej tylko się toczy,
Kocham jej dotyk i cudne oczy.
Teraz wiem, że warto żyć na ziemi,
Odżywiać się pragnieniem, bez chemii,
Żyć dla ukochanej osoby przez siebie,
Tak ja żyję, bo pokochałem Ciebie.

Wiersz stosunkowo stary , raczej juz dawno dawno nieaktualny... tak do konca ;-)

autor

MilJack

Dodano: 2005-01-12 00:06:28

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie