W Szczawnicy

Słońce, niczym jasny połyskliwy krążek , pięło się po niebie nad lasem sosen i wysokich świerków. Ich igiełkowate sukienki szumiały. Poniżej, uśmiechała się brzózka w biało-czarnym łaciatym płaszczyku. Jeszcze niżej, krzak obsypany setkami białych, malutkich kwiatuszków zaplątał się w gąszczu krzewów. Jakby słońce wśród gwiazd, kwitnie wpatrzony w szumiący tajemniczo Grajcarek. Podziwiają , z zachwytem patrząc na niego spacerujący wczasowicze i kuracjusze. Tysiące ptasich trelów od świtu mu towarzyszy. Obok płynącego strumyka przeskoczyła mała żabka, czarny żuczek się poruszył, muszki przefrunęły w uroczystej ciszy. Szczawnica-piękne miasto. A ona marzyła o nim, by we dwoje iść na wycieczkę do wąwozu Homale, wejść na Palenicę, dotrzeć do Białej Wody, Trzech Koron, spływie Dunajcem, wspiąć się na Sokolicę. Niestety, była jak ten krzak biały, piękny, ale samotny, zaplątany w kręte ścieżki. Zastanawiała się, dlaczego tak słabe jest jego uczucie. Że nie docenia tego co jest piękne, jej serca bicie, a tak w ogóle czy on wie: co to jest życie ?
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2003-07-16 Dodano: 2015-04-26 13:47:48

Ten wiersz przeczytano 1973 razy

Oddanych głosów: 40

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie