Szczęście!;)
Ciągle wszyscy powtarzali mi,
Że jestem nikim,
Że szczęśliwa nigdy nie będę.
A ja? Wierzyłam im.
Ciągle smuciłam się,
Ciągle było mi źle,
Przypominały mi się ich słowa
I nie chciałam żyć.
Jednak niedawno wszystko się odmieniło,
W końcu zaczęłam być szczęśliwa,
Poznałam wspaniałego mężczyznę,
Który tak odmienił życie me.
Kiedy już dość tego życia miałam,
I żyć nie chciałam,
To on był przy mnie,
I mówił „wszystko będzie dobrze,
Nie załamuj się,
Jestem przy tobie,
I bardzo kocham cię!”
To on pierwszy,
Zaakceptował mnie,
Taką jaką jestem.
Przy nim nic nie liczy się,
Jestem szczęśliwa, gdy on przy mnie
jest.
Dzięki niemu wiem,
Że wcale nie jestem nikim,
Dzięki niemu,
Już lepiej czuję się,
Dzięki niemu,
Moje życie ma sens!
Komentarze (3)
temat ciekawy, ale powstawianie paru "Enterów" do
opisu wiersza nie czyni...
Życie ma smutku chwile
Pełne cierpienia
Szkoda na nie łez, nie smuć się
Odrzuć złe wspomnienia
Życie niesie każdemu miłość
Bliskości pragnienia
Spójrz przed siebie i uśmiechnij się
Najważniejsza jest nadzieja :)
Miłość..nieregularna wysłanniczka szczęśliwości...+