Szczęście
Zwyka dziewczyna z niezwykłego świata
Próbowała odnaleźć zaginionego brata.
Brat zwał się Szczęście i dawno zaginął.
W oceanie monotoni za daleko odpłynął.
Gdzieś samotny pływa dalej.
Nie szukaj go dziewczyno! Żyj! Szalej!
Żyj chwilą a pewnego dnia odnajdziesz
brata.
Nikt nie wie jaka to będzie godzina, ani
jaka data.
autor
ruda123
Dodano: 2012-05-26 23:56:40
Ten wiersz przeczytano 543 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Piękny wiersz.
Widać, że sie napracowałeś nad treścią.