O szczęściu 2
Cóż uzbierałem... Co mam dziś w koszyku?
Rozliczyć trzeba się będzie niedługo.
Od stada pójdę cichutko, bez krzyku,
poznawać stronę księżyca; tę drugą.
"Nie wszystek umrę", bo tu zostawiając
miłość - otrzymam jej więcej na drogę.
Bogaci, zdrowi utracą, co mają,
zostaną z pustką. Ja - stracić nie mogę.
Pieniądze, sława - jak je zdobyć: nie
wiem.
Młodość i zdrowie - z tym jest jeszcze
gorzej.
Lecz przecież teraz oddając wam siebie,
coś z szczęścia wezmę ze sobą.Być może.
autor
Bałachowski
Dodano: 2009-10-07 09:58:54
Ten wiersz przeczytano 1174 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
...piękny wiersz, masz rację tylko tyle weżniemy ile
daliśmy innym....
Śliczny wiersz. Skłania do zadumy przez to, że jest
taki prawdziwy. Mimo wszystko nie odchodź jeszcze.
krople szczescia okruszyny....pełne nadziei..pochylam
sie zbieram nawet te najmniejsze...pozdrawiam...
z upływem czasu coraz częściej rozmyślamy o tym co
zostanie po nas...ładnie napisane
..poznać drugą stronę księżyca... wejść w cień
marzeń...swoich , to pragnienie duszy innego
człowieka...
Przyznaję, że w pewnym wieku człowiek zamyśla się w
ten specyficzny sposób. Jesień, gdy wieje i pada,
dodatkowo prowokuje klimat. Wiersz posiada mądre
przesłanie-pytanie; co weźmiemy ze sobą?. Poprawnie
zrymowany i interpunkcyjnie bogaty, co ułatwia
odczytanie i intonację.
ładnie skonstuowany :) - pozdrawiam :)
rozdając z uśmiechem swe wiersze,a w nich tyle prawdy
i uczucia z pewnością zyskasz więcej
i my wszyscy
Myślę, że do tego co uzbierałeś zdążysz jeszcze sporo
dorzucić, ale zrobić od czasu do czasu takie
rozliczenie ze sobą to niezła rzecz.
Dojrzały i mądry wiersz, podpisuję się pod każdym
słowem
Masz rację, fizyczny dorobek jest niczym w obliczu
dorobku duchowego, i tylko chyba ten dorobek weźmiemy
ze sobą, będzie nam dalej przydatny, może :-). druga
strona księżyca, jest skalista, góry kratery, rozgość
się na morzu jasności, wiersz wciąga, ładnie napisany,
z pogodą ducha i pogodzeniem się z tym co jest
nieuchronne, dojrzały, jestem na tak, stawiam +,
pozdrawiam :-)
niektórych wartości nie da się kupić- one są
bezcenne... dawać siebie to sztuka...pięknie wyrażone
myśli w wierszu...Pozdrawiam:)
serca innych ! to pamięć To wielkie szczęście bo nie
kupisz a tylko swoim sercem podarujesz Pięknie w
wierszu + Pozdrowienia:)