szczęśliwa baśń

dawno dawno temu
całe trzy sekundy wstecz
przed dniem wschodzącego niewinnie poranka
nieśmiałych gestów i słów

stworzony był świat szczerozłoty
zdobiony platyną ego
który niewitka kryła
zwany fartownym rajem

krył się za butów milowych krokami
koniczyny kwiatem beztroskim
potężną tęczą nadziemską
drogą do serc swawolnych

mieszkało w nim sobie szczęście
z radością skromną malutką
karmiące się jutra nektarem
pojące słodyczą miodową

ubrane w jedwabie życia
lakierki z błyskami serca
wiązane sznurkiem słońca
spinane jednym diamentem

codzinnie tworzyły strony
życia i kroków bosych
kładąc dywany zielone
wiatrem połódnia niesionych

uczyły z książek odwiecznych
baśni tysiąca nocy
w komnacie wspomnień szlachetnych
pisząc piosenki radości

po ciężkiej i ważnej pracy
wśród aromatów przestrzeni
odpoczywały nad stawem
szukajac barwnych krzemieni

bawiły się pięknem jutrzenki
wschodzącym nad nimi blaskiem
gorącem własnych promieni
kwitnącym balkonu rajem

kiedy zaś weekend nastawał
sen z oczu ręcznikiem ścierając
szły poprzez górskie szlaki
niedzieli znaki zbierając

z plecakiem ciężkim od marzeń
i wodą życia błękitną
pokonywały górskie szlaki
zbierając zdjęcia w archiwum

autor

Emilia Szumiło

Napisany: 2006-08-14 Dodano: 2006-08-15 18:18:13

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Wesoły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie