Szczęśliwe oczy

Kiedy już mnie złożą do Charona łodzi
i rozczesze starzec posępny
żerdzią Styksu włosy
Kiedy z Lete zapomnienia pić mi przyjdzie wody
i zaczną cichnąć wzywające
do powrotu głosy

Wtedy właśnie z brzegu życia twój obraz przypłynie
zaprzeczy wszystkim śmiercią
łez błagalnych łkaniem
W ostatniej wahania sekundzie w ostatniej godzinie
ucieknę suchą stopą z odmętu
i przy tobie stanę

Bo naprzód śmierć zabiję niż ktoś z mej przyczyny
miałby serce postradać
lub umysł zamroczyć
Naprzód nim komuś na ziemi Hadesu otworzę głębiny
nad Raj Błogosławionych wybiorę...
Twe szczęśliwe oczy

autor

modraszka

Dodano: 2004-08-28 17:04:59

Ten wiersz przeczytano 662 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie