szczęśliwy
kiedy błyszczy jak gwiazda na niebie
to co szare zatapia w swym blasku
promienieje miłością i szczęściem
i swój uśmiech maluje o brzasku
i swym śpiewem radosnym czaruje
i rozrzuca magiczne iskierki
co spalają złe smutki i troski
sięga słońca i duchem jest wielki
...chciałabym to poczuć znów...
Komentarze (4)
Poczujesz, poczujesz! Poczekaj tylko na maj! :-)
Ciekawe metafory, zachowany rytm i dobry temat.
Czytałam z przyjemnością :)
Znam te iskierki, tak cudownie latajace ponad
glowami.Bardzo ladny wiersz.
Bardzo ładny wiersz! Aż mi się trochę tego szczęścia
udzieliło. Kogoś takiego trzeba ludziom;)) Nie wierzę
że nigdy tego nie czułaś... Pozdrawiam;)