Szczęśliwy dar

Siedząc w kącie plakalam,
lecz nagle w oknie golebia ujrzalam..
Podeszlam do niego, ciuchutko zalkalam..
Zobaczylam swój cien i skrzydla ujrzalam.
- Nie umiem latac - ze smutkiem powiedzialam.
I nagle skrzydlami zatrzepotalam.
Lecialam wysoko, tam w chmurach gleboko..
A gdy lot ukonczylam,
znowu ze smutkiem do domu wrócilam..
On polecial daleko,
a ja poszlam i usiadlam nad rzeką..
O smutku juz nie myślalam,
w marzeniach ciągle latalam..

autor

_Tysia_

Napisany: 2006-06-26 Dodano: 2006-08-24 17:02:56

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie