szczur
przekrzyczała tłum pustych słów
przepędziła całe rzędy złudnych
podszeptów
jutro poranna prasa napisze o niej
winna
okaleczyła szczura wsadzając mu nóż
w ogon - nie ma zamiaru się odwoływać
autor
Mirabella
Dodano: 2016-04-03 00:31:29
Ten wiersz przeczytano 947 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Świetna metafora, pozdrawiam :)
ooo... mocno, stanowczo, i bez osłonek
hmm szczur...
pozdrawiam :)
Takiego ścierwojada trzeba tępić jak mrówkę faraonkę.
Dojmujący wiersz. Pozdrawiam dobranocnie i dzięki, że
zajrzałaś do mnie Mirabello miła, buziaczki:-)
Pewnie ze nic złego :)
Ps. droga Bellu to moje odniesienie szczura z akcentem
na księcia duńskiego, chyba a`propos, i nic złego?..
szczur też maja swoich kamikadze.. to są bestie bardzo
inteligentne ..
"Szczur za kotarą -
zabiłem szczura",!
oto chama letarg, tragedyja ponura;
leży i już sie nie rusza!
O matko, toż to trup Poloniusza!
A szczury takie mądre i ostrzegają przed
niebezpieczeństwem. Świetny wiersz☺
Niedźwiedzico .....a co w tej historii cię niepokoi?
Szczur? . Chętnie posłucham
Niebanalna metafora...
...ze szczurami walka jest trudna, bo to inteligentna
bestia...a kobieta dobrze wycelowała...szkoda, że
rylko w ogon trafiła...pozdrawiam serdecznie
Hm, mam mieszane uczucia... Czy ta historia zasługuje
na umieszczenie jej w wierszu?
Podpiszę się pod Kaczorem 100
Pozdrawiam
Ja też nie lubię szczurów.