Szept

Mówiłeś
przecież to szaleństwo
i magia
noce były ciche
wyczekujące
twoja czarna koszulka
pachniała łąką

nawet nie wiem
kiedy
pociąg przystanął
i nie jechał dalej
teraz jesteś
między wodą a ziemią
gdzie czas zaciera kontury
gdzie niebo
przebite iglicą kościoła
prosi o ratunek
a Bóg ukryty w lesie
wsłuchuje się w nasz szept
z obojętną twarzą

z usuniętych.. popr

autor

ILL

Napisany: 2012-04-22 Dodano: 2012-04-25 09:41:37

Ten wiersz przeczytano 1021 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie