Szkatułka szczęścia
Wspomnienie...
Proszę pamiętaj!
Tak łatwo dobro do siebie przytulić
Jak najpiękniejszy kwiat
I nie wiem co zrobię gdy więdnąć zacznie
Bo nie ma siły na przemijający czas.
Szkatułka szczęścia mi pozostanie
Tylko dla siebie ją mam
Są tam słowa błyszczące diamentem
Schowane jak najcenniejszy skarb.
Romantyzmu maleńki okruszek
Co w szarości bytu uszlachetnia dusze
Myśli zamknięte milczeniem w marzenia
I ta najważniejsza perełka zrozumienia.
Dostałam ja na ulotne chwile od anioła
Który nostalgią mnie objął
Radością przygarnął, opieki czar dał
Nie chciałam się przyzwyczajać...
On inaczej chciał...
autor
otucha
Dodano: 2007-12-11 07:57:43
Ten wiersz przeczytano 1069 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Chyba kazdy z nas ma taka szkatułke szczęścia i od
czasu do czasu ja otwiera. Bardzo ciepło napisłas o
tym
dobro jest latwo przytulic do serca bo sprawia radosc
....ladnie to ujelas w wierszu