Szklana kula

Przemierzając podniebne krainy między potężnymi wieżowcami
nadludzkiego miasta zamkniętego w szklanej kuli,
dostrzegam w oddali tajemnicze lądy przejrzystego lamentu.
Słyszę demoniczny płacz skromnych duchów znużonych przeciętnością ludzkiego egzystencjalizmu.
Nasycam krystaliczne dłonie w oceanie monumentów przesiąknietych doczesnym męczeństwem.
Moja twarz pełna enigmatyczności wierzy w to, iż
potrzeba bardzo niewiele, aby byc w życiu szczęśliwym.
Wystarczy jedynie błogosławiony uśmiech bursztynowego księżyca,
aby ułożyć układankę tkwiącą w przejrzystym wodospadzie życia.
Horoskopy, które zawierają w sobie labirynt ludzkiej łuny
są spełnieniem bezdusznej wizji przyszłości.
Nadchodzi czas aby bólowi zadać ból
a życie zamienić w niesamowitą krainę idylli.

autor

CAŁA JA

Napisany: 2007-03-31 Dodano: 2007-08-28 14:43:11

Ten wiersz przeczytano 608 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie