Szklane marzenia...

Poniewaz taka smutna bylam
chyba sobie Ciebie wysnilam
dlugimi zimowymi miesiacami
ogladalam niebo za oknami

Szyb zamarznietych dotykalam
w marzenia wierzyc nie chcialam
w szklanym pokoju uczucia zamkniete
spelnienie ich jest niepojete

Delikatnie do mnie pukales
z tej pulapki zabrac chciales
lecz naszych serc nie polaczy los
jest to dla mnie bolesny cios

Jakas mam skaze w sobie
ty nie kochasz a ja daje milosc Tobie
juz nie ma powrotu do szklanego pokoju
rozbiles go dla mojego spokoju

Kawalki szkla przypominaja o przeszlosci
o nas dwojgu którzy nie kochaja a mówia o milosci...

Nadziei nie ma .............

autor

Lwiczka

Napisany: 2007-04-22 Dodano: 2007-04-22 18:07:18

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie