Szkoda uronić
Wczorajsze chwile garstką wspomnień,
zerwały kartkę z kalendarza.
Czas nie ogląda się za siebie,
minionych zdarzeń nie powtarza.
Co pochwycone, żyć zaczyna.
Szkoda uronić, by nie zgasło.
Odnaleźć miejsce, sens zatrzymać -
to najpiękniejsze życia światło.
I chociaż róże mają kolce,
a piękno wzrasta w smugach cienia,
życiu otwieram drzwi na oścież.
Nie ma nic więcej do stracenia.
autor
magda*
Dodano: 2017-01-04 09:59:27
Ten wiersz przeczytano 901 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Piękny wiersz z mądrą refleksją.
Optymistyczny wiersz,a pierwsza zwrotka brzmi jak
przestroga.I tak ma być:)Pięknie:)
tak pięknie piszesz .. też tak twierdzę ..warto
otwierać drzwi ..i żyć całą piersią ..
Piękny, budujący i inspirujący do smakowania życia
wiersz!
Pozdrawiam Ciebie Ziuteczko Magdo najserdeczniej i
niech Ci się darzy:-)
Miłego dnia:-)
Tak, jak ja
Otwieram na oścież
Pozdrawiam Magdo:-)
Po prostu piękny wiersz. Z przyjemnością czytałem.
Miłego dnia :)
/życiu otwieram drzwi na oścież./Tez tak
zrobię...Ładny wiersz!
I tego się trzymajmy,
z życia korzystajmy...
+ Pozdrawiam serdecznie
Szkoda uronić także chociażby
jedno słowo z Twojego ciepłego optymistycznego
wiersza.
Miłego dnia Magdo:}
Korzystaj z każdej pięknej chwili...
Miłego dnia Magdo:)
bierz życie jakim jest Pozdrawiam:))
Trzeba brać życie pełnymi garściami.