Szpitalne zwierzenia...

Ładny wiersz, jak zwierzenie dla przyjacieli.
Popieramy Cię. Uwierz, a zobaczycz że wyzdrowiejesz.
Pozdrawiam.

zetknęłam się ze scenerią szpitalną dziesiątki a może
i więcej razy i żyję, a więc głowa do góry i pisz
swoje cudowne wiersze choć czasem bardzo smutne,
pozdrawiam serdecznie

Czuję nutę optymizmu.
Będzie dobrze Małgosiu!
Pozdrawiam Cię ciepło!

Mam nadzieję,Yvet,dziękuję za wsparcie, pozdrawiam

Będzie dobrze, wiara czyni cuda, pozdrawiam:)

Basiu, bardzo dziękuję za ciepłe słowa, pozdrawiam
serdecznie

Ichna, dziękuję, cały czas wierzę, choć czasami
rzeczywistość chce mi udowodnić, że jest inaczej i
podcina mi skrzydła...

wiara czyni cuda a Bóg w nasz mieszka zdaj się na
ludzi, którzy chcą Ci pomóc a my Cię wspieramy jak
umiemy najlepiej Pozdrawiam Małgosiu:))

ładny wiersz,pozdrawiam
zawsze trzeba wierzyć , że będzie dobrze....

Jolu,Sotek nadzieja ponoć umiera ostatnia, moja
jeszcze żyje...Dziękuję.
Sabinko, dziękuję, pozdrawiam ciepło.
Halinko, tylko ktoś, kto ma za sobą podobne
doświadczenia jest w stanie wczuć się w ta sytuację,
żadne opowiadania nie oddadzą tego,co się przeżywa
czekając na decyzję o operacji lub na samą operację, a
do mnie to wraca - falami...mam nadzieje, że ta na
razie odpłynęła, na dłużej...
Dziękuję, Kochani.

Tematyka wiersz jest mi bardzo bliska ostatnie pół
roku to pobyty w szpitalach a w styczniu noga w
gipsie.Szanuj swoje zdrowie bo nigdy nie wiadomo kiedy
coś może się zdarzyć tak jak u mnie.Życzę dużo
zdrowia i pogody ducha.

Ostatni wiersz mnie zasmucił więc nic nie napisałam
dzisiejszy daje nadzieję
zdrowia życzę

Zawsze trzeba mieć nadzieję. Ja ją mam wierząc, że
wszystko będzie dobrze:) Życzę zdrowia. Pozdrawiam:)
Marek

chica nadzieją musimy żyć inaczej się nie da i walka
wewnętrzna musi być wtedy wszystko można przetrwać.
Szybkiego powrotu do zdrowia ci życzę:
Ładny wiersz.
Pozdrawiam gorąco:)