W szpitalu

bladł gdy patrzył na białe ściany
bez okna,drzwi,klamki,nadziei
czuł się jak skazaniec za karę zesłany
odsiadujący wyrok,ofiara losu kolei

brał proszki z tępym uśmiechem
łykał śniadania,obiady,kolacje
nie wiedział tylko jakim grzechem
zasłużył sobie na takie wakacje

jesień i zimę ledwie zauważył
otępiały i wciąż do łóżka przykuty
czekał na cud,lecz ten się nie zdarzył
coraz bardziej tylko zastrzykami kłuty

zapomnieli koledzy ze szkoły i przyjaciele
któregoś dnia zostawiła dziewczyna
powiedziała"wiesz,wytrzymałam wiele"
w ślad za nią zaraz uciekła rodzina

i świat zobojętniał,odpłynął
on wciąż w to samo okno wpatrzony
najchętniej uciekłby stąd i zginął
odszedł w inne,bardziej ludzkie strony...

DLA TYCH CO WIEDZĄ CO TO JEST SZPITAL PSYCHIATRYCZNY I DLA TYCH CO NIE WIEDZĄ

autor

ADAMSSON

Dodano: 2005-04-29 07:16:26

Ten wiersz przeczytano 906 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie