szuflada z kasetami

A dziękuję i pozdrawiam

Mimo smutnej refleksji, podoba sie ATOMshowi
przekaz...

Kasety to w sumie niedosłownie (chociaż dosłownie tez
można by uznać) - wspomnienia starszej kobiety. Wraz z
ich wyrzuceniem, nie jest w stanie już do końca życia
przypomnieć sobie pewnych chwil. Trochę zmieniłam
formę tego wiersza, zachęcam abyście dali znać co
myślicie :) Pozdrawiam każdego z osobna! i wszystkich
razem ;)

Za valanthilem widzę tu opis, spisane przemyślenia,
nie wiersz. Myślałem, że to serwis miłośników poezji.
O co chodzi?
Choć, jak ktoś się uprze, że to wiersz biały, to tak
będzie...

przepraszam miał być uśmiech - :)

Piękny refleksyjny wiersz,
przeszłości nigdy do końca się nie wyrzuci...,
pozdrawiam serdecznie:/

Smutne, bo to wyrzucanie nieswoich rzeczy, a one są
częścią życia. Czy te kasety byłyby kiedykolwiek
odtworzone jest sprawą drugorzędną. Pozdrawiam

Ja lubię - właśnie takie pisanie.
Pozdrawiam

Ach no rzeczywiście może bardziej to być jak opis haha
niestety bez rymów ciężej mi pisać, ale to taka moja
pierwsza próba :) pozdrawiam

fajniej byłoby pooglądać wspólnie te kasety.

Bardziej opis niż wiersz. Ciekawy zalążek. Rozbudza
ciekawość. Cóż było na tych taśmach? Może córka
wiedziała, i się wstydziła albo bała.

A może staruszka za chwilę też niepotrzebna będzie.
Zamyśliłam się. Dobry wiersz. Bardzo.

Obrazowo. Podobnie jak Grażyna potępiam takie
bezduszne sprzątanie. Miłej niedzieli skraczek:)

Jak dla mnie to bardzo smutny wiersz, msz cudzych
rzeczy się nie wyrzuca bez pytania.
Dobrej nocy życzę :)