Szukałem jej

Ekran zajaśniał blaskiem, to było nocą
Szukałem, dla siebie cudownego stworzenia
By ufnie rozkoszować się pragnienia mocą
Znaleźć ją, poznać ją ulżyć samotnego cierpienia

Wystukiwałem w ekran najpiękniejsze słowa jakie znałem
Kusiłem śpiewną poezją , w sobie stworzyłem moc doznania
Jeszcze jej nie znalazłem a już ją w imię nazwałem
Noc cicha, ekran, wcielam słowa nocnego jej poznania

Marzenia i tęsknoty obejmuję słowem w ciszy
Niesie mnie pragnienie w świat daleki bez pamięci
Za oknem szumem drzewa, w ustach pieśń kołyszę
moja miłość na ekranie, cieszy, bawi, sercem nęci

Moje starania płyną z godziny na godzinę
Wahadło niespokojnych myśli w głowie lata
Cisza odzewu, chowam swą tęsknotę w głębinę
Jutro, jutro znajdę ją , choćby na krańcach świata

Pozwól niech jeszcze spojrzę w ekran lazur
Ach ten kobiecy obraz tak uroczy
Nie, nie bo wnet już wszystkich kobiet prawzór
W cielesnym kształcie ujrzą moje oczy

Zamykam niespokojne ekran – serce się trwoży
Za oknem zanika barwne światło nocnej zorzy

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2013-08-11 Dodano: 2013-08-11 06:44:47

Ten wiersz przeczytano 760 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie