szukam człowieka
idę do ciebie
przez ciszę
jesiennych sadów
do twoich ciepłych rąk
do oddechu
pieszczącego szyję
niosę wytchnienie
i miodowe słowa
zabliźniające samotność
nie proszę o wiele
podaruj mi tylko
błękitne piórko sójki
kiedy przestaniesz
dzielić ze mną
marzenia
autor
JagaJesienna
Dodano: 2018-07-18 00:18:31
Ten wiersz przeczytano 1002 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Ładna melancholia pozdrawiam:))
ładnie, poetycko