szukam prawdy

ślady na bruku ulicznym
pokrył śnieg

nade mną ciemne chmury
nicością krzyczały

otulony w marzenia
próbowałem odnaleźć drogę

ściany labiryntu tłumiły myśli
zamarłem w bezruchu

przed oczami lustrzana tafla
w niej tłumy istnień
nawet spojrzenie wilka
łagodnością iskrzy
a oni ?... depczą zdeptaną trawę
zieloną jak kolor nadziei

zachłyśnięci własnym ja
prawią nauki

nie słucham
nieskory jestem
szkół kończyłem kilka
lecz tej jednej ciągle się uczę
od siebie

szkoły życia

wokół pustka tłumu

autor

człowiek jam

Napisany: 2015-07-20 Dodano: 2015-07-20 00:08:14

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie