Ta sama droga długich cieni
Jak twarz człowieka księżyc w pełni
Czy porównanie to wystarcza
Że po mnie przyjdą tu kolejni
Ten rytm wyznaczy czasu tarcza
Dwa proste wąsy jak u kota
Droga z przeszłości do przyszłości
Oczekiwanie i tęsknota
Z wiatrem pod wiatr aż ku nicości
Zanim śmierć przyjdzie w życiu trwanie
Godziny jasne czarne ciężkie
Codzienne moje umieranie
Choć może takie mało męskie
Oprócz zegara jest kalendarz
Ta sama droga długich cieni
Najpierw kołyska potem cmentarz
Jestem tak jestem synem Ziemi.
Gregorek, 13.2.22
Komentarze (6)
Witaj
Mój klimat i puenta, przemijanie z gracją u Ciebie.
Z podobaniem pozdrawiam
;)
Zatrzymał ten wzruszający wiersz o przemijaniu.
Pozdrawiam :)
Dobry wiersz, niestety wszyscy jesteśmy przemijalni i
wszyscy jesteśmy synami i córkami ziemi.
Nie myśl jeszcze o tym, wiosna tuż tuż, już dziś
świeciło piękne słońce, a będzie go coraz więcej!
https://www.youtube.com/watch?v=d-diB65scQU
Pozdrawiam ciepełkowo.
Wiersz!
Bardzo poruszający wiersz. Życie w moim rozumieniu,
może być czymś innym niż trwaniem, ale każdy odczuwa
to inaczej. Pozdrawiam
Najpierw kołyska potem cmentarz
- niestety, taka kolej...