Tacy zwyczajni , a nadzwyczajni

Spacerując po parku zauważyłam
parę staruszków przytulonych do
siebie na ławce.
Ze wzruszeniem ich obserwowałam.

W oczy z miłością patrzyli,
czule się uśmiechali.
Z wielką troską trzymali się
za ręce.

Każdym gestem okazywali miłość
i przywiązanie.
Z wielkim spokojem i godnością
wsłuchiwali się w siebie.

Ich twarze poszarzałe, poorane
zmarszczkami promieniowały szczęściem.
Mądrość i radość z życia od nich promieniowała.

Wokół rozsiewali szczęście
i życzliwość.
Stanowili uosobienie miłości.

Byli tacy zwyczajni, a jednak
nadzwyczajni.
Przechodnie też na nich spoglądali
z zachwytem i łezką zazdrości.

Wielkie to szczęście dożyć
wspólnie z ukochanym takiej
starości mając w sercu moc miłości.

autor

@Krystek

Napisany: 2023-11-23 Dodano: 2023-11-23 08:06:46

Ten wiersz przeczytano 909 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie