Tajemnica złotej polany

jest takie miejsce w podlaskiej puszczy
w gęstwiny mrocznej ostępie dzikim
gdzie człowiek z rzadka stopę zapuści
i nie śpiewają nawet słowiki

w mchu i paproci ścieżka się snuje
widoczna tylko szarawym zmierzchem
niczym opowieść mami czaruje
i drży niepewnie na ciepłym wietrze

jeśli pójść zechcesz leśną drożyną
czasem ci przemknie tam postać obca
okryta płaszczem mgły pajęczyną
co zbłąkanego zwodzi wędrowca

trawa szeleści wiodąc w nieznane
gałązka z cicha pod butem trzaśnie
aż zamajaczy złota polana
gdzie się zbierają zgubione baśnie

ze snów dziecięcych powypędzane
tłoczą się zwartą liczną gromadą
a każda pragnie nim wstanie ranek
dzielić się z borem swoją balladą

jeśli tam trafisz przysiądź dyskretnie
na starym głazie gdzie szumi ruczaj
pośród chichotów i smutnych westchnień
słyszysz ich głosy? cicho – posłuchaj

autor

Sarna33

Napisany: 2013-02-22 Dodano: 2013-02-22 10:22:11

Ten wiersz przeczytano 1003 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie