Tajemniczy wielbiciel

Pora była bardzo wczesna,
oczy swoje otworzyłem,
pełen obaw, dreszczy wielu,
by zza okna szukać cię.

Patrzeć z dala, ruch twój śledzić,
jak że bardzo tęskno mi,
by że dotknąć, smak twój poczuć,
być widzianym w sercu twym.

No i idziesz, jak w zegarku,
wzrok wpatrzony prosto w dal,
twarz w połysku słońca tonie,
wiatr we włosach tworzy bal.

Jak zatrzymać mogę chwilę,
która radość do mnie niesie,
jak zatrzymać mogę ciebie,
aby życie z tobą pleść.

I minęła, ja zostałem,
zapatrzony w obraz twój,
bo nieśmiałość mnie zabija,
każe zostać, zamiast zejść.

autor

chris

Napisany: 2004-09-17 Dodano: 2004-11-08 12:43:19

Ten wiersz przeczytano 867 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie