Tak bardzo ślepa/y ...

Stali na środku sceny, wszystkie lampy wskazywały na nich...
Ona płakała krzyczała -
'nie krzywdź mnie więcej, nie rań, nie chcę...'
Nie słuchał, wbijał nóż coraz głębiej, prosto w jej delikatne serce...
Bolało tak bardzo...
Aż poprzysięgła sobie - już nigdy więcej mnie nie zranisz...
I sama popchnęła nóż przebijając swoje serce na wylot...
Już jej nie bolało...
Upadła...
Kurtyna opadła
Koniec przedstawienia...
Dziś już jej nie ma, a on...
...codziennie przychodzi na jej grób nieśmiało powtarzając ...
PRZEPRASZAM !

'spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą...'

autor

Guśka

Dodano: 2007-01-29 13:20:08

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie