Tak mało trzeba

Witam Was kochani i życzę miłego, radosnego i pogodnego weekendu. Pięknie też dziękuję Wszystkim Tym, Którzy zechcieli mnie odwiedzić i swój ślad zostawić. A teraz jeszcze, trochę o Beju. Nie chciałabym żeby źle to zabrzmiało, ale Administrator (y), czy też Moderator (y), słabo dbają o ten portal, czy też blog. Nie ma podstawowych opcji, takich np. że Ktoś napisze komentarz i nie wiadomo właściwie, gdzie można na niego odpowiedzieć. Najczęściej odpowiada Każdy u siebie, ale to nie jest wyjście - trzeba wracać do danej Osoby, a jak jest Ich sporo? Nie ma też czegoś takiego jak priv. Od paru już lat, mam bloga fotograficznego i tam wszystko jest jak trzeba. Jeżeli Ktoś ciekaw, podaję link https://erato08.flog.pl/
Wystarczy otworzyć pierwsze lepsze zdjęcie i będzie widoczne to, o czym napisałam. Mam nadzieję że może w przyszłości, coś zmieni się tu na lepsze:)



Tysiące kwiatów na pachnącej łące
i łany zbóż co tulą się do siebie
to niczym raj wręcz eden cudowny
i tak spokojnie prawie jak w niebie.

Złociste kłosy co na wietrze tańczą
i czerwone maki co do słońca mrugają
tudzież chabry co kuszą swym wdziękiem
i gołąbki w parach co namiętnie gruchają.

Tak cicho i sielsko wręcz klimat magiczny
gdzieś ptaszek w oddali na gałązce śpiewa
i łabędzie w stawie pływają ochoczo
i ciepły wiatr co siano rozwiewa

Aż chce się żyć gdy przyroda wokół
i gdy wszystko dokoła w zgodnej harmonii
gdy nie ma pośpiechu ani też zgiełku
i gdy ktoś mocniejszy słabszego ochroni.

Oby tak już zostało po wszystkie czasy
wraz z matką naturą - fauną i florą
z przyjaźnią bliskich z sercem na dłoni
zarówno zimą i latem i każdą już porą.

autor

Isia05

Napisany: 2016-06-05 Dodano: 2016-07-02 10:48:13

Ten wiersz przeczytano 797 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie