Tak mija czas...

Pustka, błoga cisza
- minęła pierwsza godzina
jeszcze uśmiech widzę,
ale powoli blednie...

Zamyślenie i smutek,
serce bije coraz słabiej,
dalej błoga cisza
- minęła druga godzina...

Słyszę tykanie zegara
jak echo w mojej głowie
odbija się głucho
- już trzecią godzinę...

Nie mogę tak dłużej,
wypłakuję zło,
jestem taka samotna
- już od czterech godzin...

Wtulam się w poduszkę
nie mogę oddychać,
dławię się łzami
- tak już pięć godzin...

Uśmiecha sie do mnie
mój pluszowy miś,
jest ze mną
- od sześciu godzin...

Nie mam już sił,
powoli oddaję życie,
wypaliłam się
- przez te siedem godzin...

Ósma godzina milczenia,
a czas dalej płynie...
Ósma godzina cierpienia,
a ja kocham coraz mocniej...

autor

diabełek_16

Napisany: 2006-11-20 Dodano: 2006-11-20 20:51:15

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie