tak nakazuje historia
Dumne czoło, lecz spuszczone
Pogardy wzrok, patrzy w ziemie
Słabość ducha widzącego więcej
Czy znajdzie szczęście?
Propagandzie szczęścia i głupoty
On nie ulega
Obrazie Boga i prawdy
On im urąga
Smutny będzie jego koniec
Bo tak nakazuje historia
Dla autora Michała i wielu innych bejowiczów, których los przekreślony, pod cieżarem niedocenienia i wrażliwości.
autor
Oszczędny
Dodano: 2006-11-21 08:06:58
Ten wiersz przeczytano 495 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.